کوچینگ گروهی فرآیندی است که در آن افراد با دغدغه‌ها و مسائل مشابه در جلسات مشترک شرکت می‌کنند. این جلسات فرصتی برای تبادل تجربه، بررسی چالش‌ها و یافتن راهکارهای مؤثر از طریق تعامل گروهی فراهم می‌آورند.
در کوچینگ گروهی، مراجعان نه‌تنها از همراهی کوچ بهره می‌برند، بلکه از تجربیات یکدیگر نیز یاد می‌گیرند. یکی از ویژگی‌های مهم این روش، هم‌فکری و چکش‌کاری راه‌حل‌ها توسط اعضای گروه است. هر فرد با مشارکت در بحث‌ها، دیدگاه‌های جدیدی پیدا کرده و می‌تواند از نظرات دیگران برای بهبود راهکارهای خود استفاده کند.
کوچینگ گروهی با کوچینگ تیمی تفاوت دارد. در کوچینگ تیمی، یک تیم مشخص با یک هدف مشترک و یک کوچ همکاری می‌کند تا به راه‌حل‌های مؤثر برای حل یک مسئله مشترک برسد. اما در کوچینگ گروهی، افراد با مسائل مشابه، اما نه الزاماً یکسان، گرد هم می‌آیند و هر فرد در نهایت راهکار متناسب با شرایط خود را پیدا می‌کند.
این رویکرد علاوه بر کمک به حل مشکلات فردی، باعث ایجاد شبکه‌ای از حمایت و همدلی میان شرکت‌کنندگان می‌شود. همچنین، مهارت‌های تفکر انتقادی، گوش دادن فعال و بازخورد سازنده در میان اعضا تقویت می‌شود.
