کوچینگ بهرهوری یکی از زیرمجموعههای کوچینگ عملکردی است که خود بخشی از کوچینگ سازمانی و کسبوکار به شمار میرود. این نوع کوچینگ با تمرکز بر ارتقای بهرهوری افراد، تیمها و سازمانها، از راهکارهایی استفاده میکند که خود فرد یا گروه آنها را کشف و اجرایی میکند.
تفاوت کوچینگ بهرهوری با آموزش
یکی از مهمترین ویژگیهای کوچینگ بهرهوری، اثربخشی بیشتر آن در مقایسه با آموزش بهرهوری است. دلیل این موضوع به فرآیند بارش فکری و ایجاد راهکارهای عملی توسط خود فرد بازمیگردد. پژوهشها نشان دادهاند که آموزش بهرهوری میتواند تا 23 درصد بهرهوری را افزایش دهد. اما زمانی که کوچینگ به آموزش اضافه شود، میزان ارتقا به 88 درصد میرسد. این آمار نشاندهنده تأثیر چشمگیر کوچینگ در بهبود بهرهوری است.
نقش کوچ بهرهوری
یک کوچ بهرهوری وظایف و نقشهای گوناگونی را بر عهده دارد که همگی در راستای ارتقای کارایی و اثربخشی فرد یا سازمان هستند. از جمله این وظایف میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- ابهامزدایی از نقشها و وظایف : کمک به افراد در شفافسازی نقشها و مسئولیتها.
- حل تعارضات : تسهیل فرآیند مدیریت و رفع تعارضهای درونسازمانی.
- سادهسازی و تقسیم فعالیتها : ارائه راهکارهایی برای تسهیم و تقسیم بهینه وظایف.
- حذف دوبارهکاری و موازیکاری : شناسایی فعالیتهای غیرضروری و حذف آنها.
- افزایش سرعت و تسهیل اجرای کارها : ارتقای فرآیندها و کاهش موانع در اجرای وظایف.
- ایجاد رضایتمندی در ذینفعان : افزایش احساس اقناع و رضایت میان کارکنان و ذینفعان سازمان. تمرکز بر کارایی و اثربخشی
کوچ بهرهوری با تمرکز بر دو مفهوم کلیدی کارایی و اثربخشی ، به بهبود عملکرد افراد و سازمانها کمک میکند:
- کارایی : شامل کاهش هدررفت منابع، بهبود مدیریت زمان و بهینهسازی منابع ورودی فرآیندها.
- اثربخشی : دستیابی به اهداف سازمانی، افزایش رضایت ذینفعان و ارائه خروجیهای کیفی. نتیجهگیری
کوچینگ بهرهوری بهعنوان ابزاری اثربخش در ارتقای عملکرد فردی و سازمانی، نقش مهمی در بهبود فرآیندها و دستیابی به اهداف ایفا میکند. این نوع کوچینگ با تأکید بر شناسایی و اجرای راهکارهای عملی توسط افراد، نهتنها بهرهوری را افزایش میدهد بلکه به ایجاد حس رضایت و خودتوانمندی در افراد نیز کمک میکند.